بررسی عوارض زودرس و دیررس آمنیوسنتز در بیمارستان ام‌البنین (س) مشهد از سال 95-1393

مقدمه: آمنیوسنتز به منظور بررسی ژنتیکی قبل از تولد انجام می­شود. شایع‌ترین عوارض آمنیوسنتز شامل: پارگی پرده­های جنینی، سقط، آمنیونیت و آسیب مستقیم و غیر مستقیم جنین می­باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان بروز عوارض زودرس و دیررس آمنیوسنتز انجام شد. روش‌کار:این مطالعه کوهورت، بر روی 1000 نفر از بیمارانی که از سال 95-1393 به درمانگاه پریناتولوژی بیمارستان ام البنین (س) مشهد مراجعه نموده و کاندید آمنیوسنتز بودند، انجام شد. به منظور انجام آمنیوسنتز، با هدایت سونوگرافی؛ حدود 20 سی‌سی مایع آمنیوتیک کشیده شد و به آزمایشگاه ارسال گردید. از طریق تماس تلفنی در مورد عوارض زودرس و دیررس، زمان ختم بارداری و عوارض نوزادان پرسیده شد. تجزیه و تحلیل داده­ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS‌ (نسخه 20) و آزمون کولموگروف - اسمیرنوف انجام گرفت. یافته­ها: در بین نوزادان متولد شده 887 نوزاد (7/88%) سالم بودند. در بررسی عوارض ایجاد شده در زمینه آمنیوسنتز، سقط خودبه‌خودی در 10 نفر (۱%)، نشت مایع آمنیوتیک در 16 نفر (6/1%)، لکه‌بینی در 16 نفر (6/1%)، آمنیونیت در 2 نفر (2/0%) و زایمان قبل از 37 هفته در 173 نفر (3/17%) گزارش شده بود. در این مطالعه گزارشی از عوارض چشمی، پوستی و ارتوپدی وجود نداشت. نتیجه‌گیری:بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، شایع‌ترین عارضه زودرس آمنیوسنتز، بروز لکه‌بینی و نشت مایع آمنیوتیک و شایع‌ترین عارضه دیررس، زایمان قبل از 37 هفته بود.